لبخند

 

به من که از درون متلاشی میشدم نگاه کردی...  

هنوز به معصومیتی که در عمق نگاهت ترسیم کرده بودم ایمان داشتم...

و تو لبخند زدی و رفتی... 

و لبخند زدم... 

چرا که لبخند تو همیشه برایم شیرین بود،حتی لبخند به مرگ من!